تقدیر بی‌رحم، عشق لیلا و فرهاد را از هم گسیخت

در کوچه پس کوچه‌های شهر، جایی که نغمه ی زندگی در هر آجر و سنگی جاری بود، داستانی غم‌انگیز در حال رقم خوردن بود. لیلا و فرهاد، دو جوانی که از دوران کودکی با یکدیگر بزرگ شده بودند، عشقی پاک و بی‌آلایش را در قلب خود پرورش داده بودند.

لیلا، دختری با چشمانی به رنگ قهوه‌ای عسلی و موهایی بلند و حنایی، قلبی مهربان و روحی لطیف داشت. گویی خورشید در وجودش تابیده بود و گرمای وجودش به هر کجا که قدم می‌گذاشت، روشنی می‌بخشید. فرهاد نیز پسری با چهره‌ای گندمگون و لبخندی گرم، از هوش و ذکاوتی مثال‌زدنی برخوردار بود. نگاه نافذ و پر شور او، حکایت از روحی بلند و قلبی عاشق داشت.

عشق این دو جوان آنقدر عمیق و ریشه‌دار بود که هیچ کس یارای جدایی آنها را نداشت. خانواده‌هایشان نیز از این عشق زیبا حمایت می‌کردند و منتظر روزی بودند که لیلا و فرهاد با پیوندی ابدی زندگی مشترک خود را آغاز کنند.

سرانجام، آن روز فرخنده فرا رسید و لیلا و فرهاد با شور و اشتیاقی وصف‌ناپذیر، زیر سایه ی سقفی مشترک، زندگی مشترک خود را آغاز کردند. روزهایشان پر از عشق، خنده و شادی بود و هر دو در کنار یکدیگر احساس خوشبختی می‌کردند.

بوی خوش زندگی در خانه ی کوچکشان پیچیده بود و عشق، در تار و پود لحظاتشان ریشه دوانده بود. لیلا با ظرافت و سلیقه ی مثال‌زدنی، خانه را به آشیانه‌ای گرم و صمیمی تبدیل کرده بود و فرهاد با تلاش و پشتکار، نان‌آور خانواده بود.

اما تقدیر، گویی نقشه‌ای دیگر در سر داشت. درست زمانی که زندگی بر وفق مرادشان بود، ناگهان طوفانی سهمگین بر زندگی آنها وزیدن گرفت.

شرکت بزرگی که فرهاد در آن مشغول به کار بود، به دلیل ورشکستگی ناگهانی، مجبور به تعدیل نیرو شد و فرهاد یکی از قربانیان این اتفاق ناگوار بود.

از آن روز به بعد، زندگی لیلا و فرهاد رنگ غم به خود گرفت. فرهاد که دیگر شغلی نداشت، روز به روز بیشتر در خود فرو می‌رفت و بار سنگینی از غم و اندوه بر دوشش سنگینی می‌کرد.

لیلا که شاهد غم و اندوه همسرش بود، تمام تلاش خود را به کار گرفت تا از او حمایت کند و در این شرایط سخت در کنار او باشد. اما مشکلات مالی روز به روز بیشتر می‌شد و فشار اقتصادی بر دوش این زوج جوان سنگینی می‌کرد.

در این میان، اختلافات و مشاجرات بین لیلا و فرهاد که تا به حال حتی سایه‌ای به زندگی عاشقانه آنها نیانداخته بود، آغاز شد. فرهاد که از بیکاری و مشکلات مالی به شدت عصبی و افسرده شده بود، دیگر صبر و حوصله ی سابق را نداشت و سر هر مسئله ی کوچکی با لیلا بحث می‌کرد.

لیلا نیز که از رفتارهای همسرش دلخور بود، کم کم از او فاصله می‌گرفت. عشقی که زمانی در چشمانشان می‌درخشید، رو به خاموشی می‌رفت و جای خود را به غم و اندوه و تنهایی می‌داد.

قطره قطره اشک از چشمان لیلا فرو می‌ریخت و هر بار که با فرهاد روبرو می‌شد، گویی تیری به قلبش می‌نشست. فرهاد نیز که از این وضعیت رنج می‌برد، در اعماق وجودش به دنبال راهی برای رهایی از این بحران بود.

اما سرانجام، روزی که هیچ کس انتظارش را نداشت، فرهاد در تصمیمی ناگهانی، چمدان‌های خود را بست و خانه را ترک کرد. لیلا که از این تصمیم شوکه شده بود، تمام تلاش خود را کرد تا او را برگرداند، اما فایده‌ای نداشت.

فرهاد راهی دیاری ناشناخته شد و لیلا را با غم و اندوهی بی‌پایان تنها گذاشت.